Tafereel van hond met wat tandwielen veertjes, het inwendige van een mechanische hond van Descartes. Descartes beweerde dat alles uit kleine deeltjes bestond met onderlinge krachten, het mechanistisch wereldbeeld. Alleen de mens was bijzonder die was bezield en die ziel zou in de pijnappelklier huizen. In ieder geval een hond is zielloos en louter een mechaniek en die kan je dus met een hakmes slopen. Heeft Descartes ook gedaan met de hond van zijn echtgenote. De hond bij leven gesloopt. Tegenwoordig heet dat raar.